Sindhi Notes

  ّ محمد دאئود پوٹو 

 

 ڊאكٹر عمر بن محمد دאئود پوٹو 1896ع ۾ ڳوٺ ٹلٹي ضلع دאدو ۾ ڄائو. אبتدאئي تعليم

پنهنجي گھر ۾ حاصل كري لاڙكاڻي جي مدرسي ۾ دאخل ٿيو. אن کان پوِء 1915ع ۾ نوشهرو

فيروز جي مدرسي ۾ پڑهڻ لاِء ويو. אن بعد بمبئي يونيورسٹي مان مئٹرכ جو אمتحان نمايان

كاميابي سان حاصل كيائين. بعد ۾ 1921ع ۾ بي_אي جو אمتحان فارسي ۾ پهرين نمبر ۾ پاس

كيائين. 1924ع ۾ אعلى تعليم لاِء אنگلينڈ ويو ۽ 1927ع ۾ كيمبرج يونيورسٹي مان

پي_אيڇ_ڊي كيائين. سندس تحقيقي مقالي جو عنوאن هو ”عربي شاعري جو فارسي شاعري تي

אثر“. אنگريزي زبان ۾ لکيل هن مقالي کانسوאِء عربي، فارسي ۽ אنگريزي ۾ كيترאئي كتاب

لکيائين. تاريخ، معصومي ۽ چچ نامو جا فارسي متن אيڈٽ كيائين. سنڌي ۾ درسي كتابن

کانسوאء شاهه كريم جو كلام، منهنجي آتم كهاڻي، ِ كلام گرهوڙي، منهاج אلعاشقين ۽ ڊאكٹر

گ . ُر بخشاڻي سان گڎ شاهه جو رسالو پڻ لکيائين

 سنڌي زبان ۽ אدب جي ترقي لاِء ڊאكٹر صاحب پنهنجو پاڻ چڱو پتوڙيو. هو سنڌي אدبي بورڊ

جي بانين مان هك هو ۽ مهرאڻ رسالي جي جاري كرڻ ۾ سندس وڏو هٿ هو. ڊאكٹر صاحب جي

تحرير ۾ جيكا خوبي آهي אن جو אندאزو هن אقتباس (ٹكري) مان لڳائي سگھجي ٿو. 

 “ هي دنيا هك حيرت ناכ هستي آهي. ساعت ساعت سانڈي جيان سوين رنگ بدلائي ٿي. 

گھڑي گھڑي نوאن روپ مٹائي ٿي. سكندر ۽ دאرא پنهنجا وאرא وڄائي ويا، نقارא ۽ نشان ڇڎي ويا. 

مصر ۽ يونان، روم ۽ אيرאن جو قديم بادشاهيون به אنهي لهر ۾ لڑهي ويون”. 

 علامه صاحب سنڌ مدرسته אلاسلام كرאچي ۽ אسماعيل كاليج بمبئي ۾ عربي جو

پروفيسر ٿي رهيو. پاڻ 22 نومبر 1958ع تي وفات كيائين. سندس وصيت مطابق کيس ڀٹ شاهه

جي روضي وٽ دفن كيو ويو.