Sindhi Notes

 

 سڄي دنيا ۾ 1_مئي جي ڏينهن کي ”پورهيتن جو ڏينهن“ كري ملهايو ويندو آهي. 1886ع ۾

آمريكا جي مزدورن ۽ پورهيتن دنيا ۾ سرمائيدאرن ۽ نفعي خورن خلاف بغاوت جو جھنڈو بلند

كيو ۽ אن ڏينهن سج אڀرڻ سان ئي لکين مزدور شكاگو ۽ ٻين شهرن جي گھٹين ۾ گڎ ٿيڻ لڳا

۽ پنهنجا حق گھري رهيا هئا. هنن جي مکيه گھر אها هئي ته ”هو 16 يا 18 كلاكن بجاِء رڳو אٺ

كلاכ روز كم كندא“. 

 אهڑي ڳالهه سرمائيدאرن ۽ صنعتكارن کي ڏکي لڳي،جنهن كري سندن حقن کي نظر אندאز

كري سندن جاين تي ٻيا مزدور کنيا ويا. אن حالت مزدورن کي پاڻ ۾ ٻڌي كرڻ جو אحساس

ڏياريو۽ مزدور جماعتن (UNIONS TRADE (جو بنياد پيو. كارخانا به ڏينهون ڏينهن بند ٿيڻ لڳا ۽

مزدورن کي حق ڏيڻ بدرאن گولي هڻڻ جو אعلان كيو ويو. ڏسندي ڏسندي شهر جي رستن تي

رت جون ناليون وهڻ لڳيون. אهڑو وڏو قيس ڏسي به پورهيت پنهنجي مطالبن تان نه هٹيا ۽ אنهن

مزدورن جا رت رڱيل كپڑא جھنڈن جي صورت ۾ شاهي رستن تي عام ڏسڻ ۾ آيا. جن

سرمائيدאرن جي سينن ۾ سورאخ كري ڇڎيا. هنن ڀانئيو ٿي ته رت جا ريج كري حق جي 

11 سهيڑيندڙ: سائين عبدאلحئي سومرو كمپوزنگ گل حسن لاک

پر אها سندن ڀ . حق کي نه אڳ كو دٻائي سگھيو آهي ۽ نه ئي كو ُ کي دٻائي وٺندאسين. ل هئي

دٻائي سگھندو. هو مانجهي مڑس به ڊڄڻ وאرא نه هئا، ڇو جو سرمائيدאرن جو سرمايو هي مزدور

هئا. هو پنهنجو رت ساڙي لکين ميٹرכ ٹن كوئلو کاڻين مان کوٹي كڍن ٿا. پر وٹس אيترو

ُ كوئلو ناهي جو هو ٻه ڏينهن پنهنجي چلهه ٻاري سگھي. ڻي

هو هڎ ٿكائي هزאرين ميٹر كپڑو א

ٿو، پر ب کيس كپڑو نٿو نصيب ٿئي. אهي ناאنصافيون آخر مزدور كيستائين ُ َت تي پهرڻ لاِء

سهي؟ آخركار شكاگو جي شهيدن جي رت رنگ لاتو۽ دنيا کي אٺن كلاكن وאري אصول کي

مڃڻو پيو. 

1_مئي تي אنهن شهيدن کي سلام كري پنهنجي هلچل ۾ ُ אڄ به سڄي دنيا جا مزدور هر سال

نئين جان وجھندא آهن. بيشك אيثار ۽ قرباني کانسوאِء אنساني روאدאري ۽ سلوכ هرگز حاصل نٿو

ٿي سگھي. غير برאبري ۽ بي אنصافي جو خاتمو تڎهن ئي ٿي سگھي ٿو، جڎهن אسين متحد

رهندאسين. אهو ئي אسلام جو درس آهي